چغندر

BEETS

نام علمی    Beta vulgaris

کلیات گیاه شناسی

چغندر را از قدیم  شناختند و حتی در حدود چهار قرن قبل از میلاد بخواص درمانی آن آَشنا بوده و از آن استفاده می کرده اند .

چغندر بطور بومی در ناحیه مدیترانه و شرق اروپا وجود داشته است و در حال حاضر در بیشتر نقاط دنیا کشت می شود .

چغند دو نوع می باشد یک نوع آن چغندر معمولی است برنگ بنفش تیره و یا قرمز است و نوع دیگر آن چغندر قند است برنگ زرد روشن می باشد که بمقدربسیار زیاد در نقاط مختلف دنیا برای استفاده از شکر آن شکت می شود .

چغندر خوب آن است که زیاد در خاک نمانده باشد و یا باصطلاح جوان باشد زیرا چغندری که زیاد رسیده باشد سفت می شود .چغند پیر معمولا گردنی باریک درد و شیارهایی روی آن بوجود می آید .

ترکیبات شیمیایی:

چغند ر بسیار مغذی است و سرشار از مواد معدنی و ویتامین ها است .

در جدول زیر مقدر مواد آن در صد گرم چغندر آمده است .

انرژی                       33 کالری

پروتئنی                    1/2 گرم

چربی                     0/06 گرم

هیداروکربن               7/2 گرم

کلسیم                  11/1 میلی گرم

فسفر                    20 میلی گرم

آهن                      0/8 میلی گرم

ویتامین آ                5000 واحد

ویتامین ب 1          0/015 میلی گرم

ویتامین ب 2        0/025 میلی گرم

ویتامین ب 3         0/33 میلی گرم

ویتامین ث           17/62 میلی گرم 

خواص داروئی:

برگ چغندر خواص درمانی بسیاری درد

1-بعنوان ملین و رفع یبوست بکار می رود

2-تقویت کننده کلیه است

3-درمان کننده التهاب مجاری ادرار است

4-بعنوان مصرف خارجی برای پانسمان زخم و درمان تاول مصرف می شود.

ّ چغندر مخلوط با آّ ب هویج دفع کننده سنگ کیسه صفرا نیز هست .

شربت چغندر بهترین نوشابه و تقویت کننده بدن و دافع سموم بدن است .

طرز استفاده:

برای درست کردن شربت چغندر با آب میوه گیری آب سه تا چهار چغندر خام را بگیرید و آنرا با یک لیوان آب معدنی گاز در مخلوط کنید این شربت بسیار خوشمزه و انرژی زا است .

مضرات :

مضرات خاصی گفته نشده است .